Ons middelste kind is een tijger. Zij bijt zich ergens (soms) letterlijk in vast. Zodoende weet ze zich, ondanks haar andere mogelijkheden, aardig te profileren. Voor de nieuwe lezer, even een korte terugblik op het leven van deze tijger. Een leven, waarin zoveel diagnoses, onzekerheden en oordelen voorbij kwamen zetten, dat ik zelfs als ouder

Te diep in mijn emoties om mijn eigen kind te helpen. Het was nog niet eerder gebeurd. Terwijl ik op steeds grotere afstand wegdreef van mijn aanhankelijke kinderen, wist mijn eigen moeder me weer te vangen met het boek: Waar ben ik thuis? , geschreven door Aaltje van Zweden. Ik ben mijn moeder nu al

Geverifieerd door MonsterInsights